Համո Սահյան
Սարն առել վրան ծիրանի մի քող,
Ննջում է կարծես ծաղկե անկողնում,
Անտառն արևի բեկբեկուն մի շող
Ծոցի մեջ պահել ու բաց չի թողնում:
Ժայռի ստվերը գետափին չոքել,
Վիզը երկարել ու ջուր է խմում,
Հովն ամպի թևից մի փետուր պոկել,
Ինքն էլ չգիտի, թե ուր է տանում:
Քարափի վրա շողում է անվերջ
Ոսկե բոցի պես թևը ծիծառի…
Կանգ առ, հողագունդ, քո պտույտի մեջ
Թող մայրամուտը մի քիչ երկարի:
Առաջադրանքներ
- Ընթերցի՛ր բանաստեղծությունը՝ առանձնացնելով և վերլուծելով փոխաբերությունները։ ծիրանի քող, ծաղկե անկողին, անտառն արևի մի շող ծոցի մեջ պահել ու բաց չի թողնում, ստվերը գետափին չոքել վիզը երկարել ու ջուր է խմում,
2.Կարդա՛ ու բացատրիր ընդգծված տողերը: Ինչպե՞ս ես հասկանում…
ժայռի երկար շողքը ընկել է գետափին ու նման է, որ ծովից ջուր է խմում։ Քամին մի ամպ էր առանձնացրել ու քշում էր։
3. Առանձնացրո՛ւ քեզ ամենից շատ դուր եկած տեսարանը և բացատրի՛ր։
Սարն առել վրան ծիրանի մի քող,
Ննջում է կարծես ծաղկե անկողնում,
4. Ի՞նչ գույն ունի մայրամուտը այս բանաստեղծության մեջ:
Ծիրանագույն
5. Դիտարկի՛ր մայրամուտը և ֆոտոխցիկի օգնությամբ ներկայացրու մայրամուտի տարբեր պահեր:
- Քո տեսած մայրամուտը ինչո՞վ է նման այս բանաստեղծության մեջ ներկայացված մայրամուտին:
- Ստուգաբանական բառարանից օգտվելով, գտի՛ր«մայր» բառի ստուգաբանությունը և փորձի՛ր բացատրի՛ր «մայրամուտ» բառի ծագումը։
Արևը գնում է դեպի մթություն